[Morenita nr 40] Szkoła liturgiczna – Roraty

W okresie Adwentu, z wyjątkiem niedziel i uroczystości, na mocy specjalnego indultu Stolicy Apostolskiej, można odprawiać Mszę św. wotywną o Najświętszej Maryi Pannie w Adwencie. Ta Msza św. nazywa się w naszym kraju tradycyjnie Mszą św. roratnią lub po prostu Roratami.

Roraty, odprawiane ? zazwyczaj ? przed wschodem Słońca, podkreślają wyjątkowość tego okresu. Nazwa „roraty” pochodzi od zwyczajowej pieśni na wejście, rozpoczynającej się od słów Rorate caeli desuper – „Spuśćcie rosę niebiosa”.

Słowa: „Spuśćcie rosę niebiosa, a obłoki niech wyleją Sprawiedliwego” (por. Iz 45, 8) stanowią przewodni motyw adwentowej liturgii ? są pełnym tęsknoty wołaniem o Mesjasza-Zbawiciela i zapowiedzią Jego narodzin.

W czasie odprawiania Mszy św. roratniej zapala się dodatkową świecę, która symbolizuje patronkę adwentowego oczekiwania – Maryję. To właśnie Ona, podobnie jak jutrzenka wyprzedza wschód słońca, poprzedziła przyjście Światłości świata ? Jezusa Chrystusa.

Jako córka Narodu Wybranego wraz z wszystkimi pokoleniami czekała na Jego przyjście. Teraz razem z Kościołem czeka na ponowne przyjście chwalebnego, uwielbionego Chrystusa, a królując w niebie razem z Nim, wspiera Kościół w jego oczekiwaniu na ostateczny Dzień Pański.

Jakkolwiek indult dopuszcza śpiewanie podczas Rorat hymnu Chwała, należy odchodzić od tego zwyczaju. Okres Adwentu jest czasem powstrzymywanie się od śpiewu hymnu anielskiego, aby w uroczystość Narodzenia Pańskiego zabrzmiał z nową mocą.