[Morenita nr 7] Ikona Chrztu Pańskiego

Centralne miejsce w kompozycji prawosławnej ikony Chrztu Pańskiego zajmuje Chrystus, stojący w Jordanie – otoczony falami, co obrazuje zanurzenie. Wody Jordanu, z dwóch stron otoczone wznoszącymi się wysoko skałami, przedstawiane są jako swego rodzaju płynny grób, do którego wszedł Chrystus. Grób ma postać ciemnej jaskini (ikonograficznego obrazu piekła), obejmującej całe ciało Zbawiciela.

Św. Jan Złotousty komentuje to słowami: „Zanurzenie i wynurzenie się są obrazem zstąpienia do piekieł i zmartwychwstania”. Chrzest jest więc już zapowiedzią Ukrzyżowania i Zmartwychwstania.

Po prawej ręce Jezusa, na kamienistym brzegu Jordanu, stoi Jan Chrzciciel, z prawą dłonią wyciągniętą ku Chrystusowi w geście chrztu, a lewą – uniesioną w górę, w kierunku Boga. Po przeciwnej stronie znajdują się postaci trzech aniołów, symbolizujących tu Trójcę Świętą. Są pochyleni w pokornym pokłonie,
a dłonie mają owinięte skrajem własnych szat na znak głębokiej czci.

W górnej części symbolicznie ukazane są otwarte niebiosa (fragment niebieskiego kręgu), z których zstępuje Duch Święty w postaci gołębicy, oświetlonej blaskiem samego Boga. A w dole, u stóp Chrystusa,
w wodzie, przedstawiane są postacie ludzkie – symbolizujące uciekające przed potęgą Boga Jordan i morze (por. Ps 114,3) – oraz dwie ryby, symbol życia i wiary w bóstwo Jezusa.

Niekiedy pod ikoną umieszczane są słowa Boga Ojca: „Ten jest Syn mój umiłowany, w którym mam upodobanie”.