Wszystkim, a zwłaszcza młodym, chcę powiedzieć z mocą: ?To nie ideologie zbawiają świat, lecz jedynie wpatrywanie się w żyjącego Boga, który jest naszym Stwórcą i stoi na straży wolności oraz tego, co jest naprawdę dobre i autentyczne (?), zwracanie się bez wahania do Boga, który jest miarą tego, co sprawiedliwe, i zarazem jest wieczną miłością.…
Dowiedz się więcej
Wraz z liturgią Bożego Narodzenia Kościół wprowadza nas w tajemnicę Wcielenia. Boże Narodzenie nie jest w istocie zwykłą rocznicą narodzenia Jezusa, choć także i tym, ale jest czym większym – celebrowaniem tajemnicy, która naznaczyła i nadal naznacza dzieje człowieka. Sam Bóg przyszedł, aby zamieszkać między nami (por. J 1,14), stał się rzeczywiście jednym z nas…
Dowiedz się więcej
Dlatego skierujmy spojrzenie na Chrystusa, rozpiętego na twardym drewnie i prośmy Go, aby nauczył nas tej tajemniczej mądrości krzyża, dzięki której człowiek żyje. Krzyż nie był kresem jakiegoś niepowodzenia, ale raczej sposobem wyrażenia pełnego miłości oddania, które posuwa się aż do najwyższej ofiary z własnego życia. Ojciec zechciał umiłować ludzi w objęciach swego Syna ukrzyżowanego…
Dowiedz się więcej
Być może niekiedy zdarzyło się wam, stojąc przed rzeźbą, obrazem, słuchając pewnych wersetów poetyckich lub fragmentu utworu muzycznego, doświadczać we wnętrzu głębokich wzruszeń, poczucia radości, to znaczy zauważyć wyraźnie, że macie przed sobą nie tylko materię, kawałek marmuru lub brązu, pomalowane płótno, zestaw liter lub kombinację dźwięków, ale coś większego, coś, co ?mówi?, co jest…
Dowiedz się więcej
Jędrzej Kitowicz, autor Opisania obyczajów za panowania Augusta III, przy okazji omawiania praktyk związanych ze Środą Wstępną (czyli Popielcową) zauważa, że mocno ugruntowane w mentalności prostego ludu było przekonanie, że popiół używany w czasie tego obrzędu pochodzi „z trupich kości”. Przekonanie to nadawało szczególnego wydźwięku słowom wypowiadanym przy posypaniu głów wiernych popiołem: „prochem jesteś i…
Dowiedz się więcej
W liturgii łacińskiej wezwanie do przekazania znaku pokoju brzmi: Offerte vobis pacem, czyli dosłownie: „Przekażcie (zaoferujcie) sobie pokój”. A więc nie tylko „znak”, a po prostu „pokój”. Nie jakiś pokój, ale pokój Jezusa Chrystusa. Jest to gest wyrażający zaproszenie, aby w sytuację rozdzielenia i braku prawdziwej jedności między nami wkroczył sam Jezus Chrystus obecny w…
Dowiedz się więcej
Tradycyjnie wyobrażamy sobie Symeona jako starca, zbliżającego się do kresu życia. Być może sugerujemy się przy tym wzmianką – choć też nie bezpośrednią – o jego wyczekiwaniu śmierci i prośbie o „uwolnienie”, skoro zobaczył Mesjasza. Tymczasem Biblia nic takiego o nim nie mówi! Nie podaje jego wieku – jak czyni to kilka wersetów niżej w…
Dowiedz się więcej
Boże Abrahama, Boże proroków, Boże Jezusa Chrystusa, w Tobie zawarte jest wszystko, Do Ciebie zmierza wszystko, Ty jesteś kresem wszystkiego. Wysłuchaj naszych modlitw, jakie zanosimy za naród żydowski, który – ze względu na swoich przodków – jest Tobie nadal bardzo drogi. Wzbudzaj w nim nieustannie coraz żywsze pragnienie zgłębiania Twojej prawdy i Twojej miłości. Wspomagaj…
Dowiedz się więcej
Centralne miejsce w kompozycji prawosławnej ikony Chrztu Pańskiego zajmuje Chrystus, stojący w Jordanie – otoczony falami, co obrazuje zanurzenie. Wody Jordanu, z dwóch stron otoczone wznoszącymi się wysoko skałami, przedstawiane są jako swego rodzaju płynny grób, do którego wszedł Chrystus. Grób ma postać ciemnej jaskini (ikonograficznego obrazu piekła), obejmującej całe ciało Zbawiciela. Św. Jan Złotousty…
Dowiedz się więcej
Kiedy widzimy ulice i place miast udekorowane mieniącymi się lampkami, pamiętajmy, że te światła kierują naszą myśl ku innemu światłu, niewidocznemu dla oczu, ale nie dla serca. Kiedy je podziwiamy, kiedy zapalamy świeczki w kościołach albo lampki przy żłóbkach czy na choinkach w naszych domach, niech nasze serce otwiera się na prawdziwe światło duchowe, dar…
Dowiedz się więcej
