[Morenita nr 3] Kilka słów od proboszcza – Odpust

Słowo „odpust” dla wielu z nas może nieść dość (nomen omen) „odpustowe” skojarzenia. Kolorowe stragany, baloniki na druciku, cukrowa wata, tchnące kiczem pobożne obrazki… Cóż, z racji zimy, w której przychodzi nam co roku świętować ten dzień, może uda się nam uwolnić od takich skojarzeń. Ważne natomiast, byśmy mieli świadomość, że słowem „odpust” określane jest jedno z ważniejszych świąt przeżywanych przez wspólnotę parafialną: uroczystość tytułu własnego kościoła. Dziękując Bogu za kościół parafialny i lokalną wspólnotę, myślimy o patronce naszej parafii – Pani z Guadalupe. Może uda się nam, „unikając czczych i przemijających wzruszeń uczuciowych” i koncentrowania się „na zewnętrznych praktykach, bardziej niż na poważnej gorliwości religijnej” odkrywać prawdziwe przesłanie Morenity ze wzgórza Tepeyac? Może wsłuchując się w Jej słowa, przekazane przez prostego azteckiego wieśniaka, dostrzeżemy, że chodzi Jej przede wszystkim o to, „by Bóg został uwielbiony i by chrześcijanie zostali pobudzeni do całkowitego uzgadniania z wolą Bożą swojego życia i postępowania”? Bo czyż nie to właśnie jest ostatecznym celem kultu Maryi?

(cytaty zaczerpnięte z adhortacji papieża Pawła VI „Marialis cultus”)