„Wielki Post, który prowadzi nas do świętowania Wielkiej Nocy, jest dla Kościoła drogocennym i ważnym okresem liturgicznym, [w którym] wspólnota Kościoła, gorliwie trwająca w modlitwie i w czynnej miłości, wypatruje ostatecznego spotkania ze swym Oblubieńcem, gdy nadejdzie czas wiekuistej Paschy, intensyfikuje swoją drogę oczyszczenia w Duchu, aby z większą obfitością dostąpić w tajemnicy odkupienia nowego…
Dowiedz się więcej
Po co nam Wielki Post? Jaki jest sens tego okresu liturgicznego? Do czego nas prowadzi? Jak go dobrze przeżyć? Genialną odpowiedź na to pytanie daje Papież Benedykt w Orędziu na Wielki Post, którego fragmenty zamieszczamy w Szkole liturgicznej. Poruszające są też dla mnie słowa bp. Zbigniewa Kiernikowskiego z tegorocznej popielcowej homilii: Prorok Joel wzywa nas:…
Dowiedz się więcej
Jędrzej Kitowicz, autor Opisania obyczajów za panowania Augusta III, przy okazji omawiania praktyk związanych ze Środą Wstępną (czyli Popielcową) zauważa, że mocno ugruntowane w mentalności prostego ludu było przekonanie, że popiół używany w czasie tego obrzędu pochodzi „z trupich kości”. Przekonanie to nadawało szczególnego wydźwięku słowom wypowiadanym przy posypaniu głów wiernych popiołem: „prochem jesteś i…
Dowiedz się więcej
Muszę przyznać, że co roku tęsknię za Wielkim Postem. Nie znaczy to, że gardzę radością, jaką niosą te „weselsze” okresy w roku. W tej tęsknocie jest pragnienie wyciszenia, duchowego oddechu, znalezienia czasu na modlitwę, nabrania dystansu do spraw i rzeczy nie najważniejszych, a często przesłaniających to, co naprawdę istotne. Pomóc w tym może roztropna asceza,…
Dowiedz się więcej
„Przekażcie sobie znak pokoju…” – te słowa słyszymy w każdej Mszy świętej. Jaki jest sens tego polecenia? I jakie jest znaczenie gestu, który potem wykonujemy? „Po ukończeniu modlitw, dajemy sobie nawzajem pocałunek pokoju” – tak św. Justyn opisywał w Apologii z II w. obrzęd znaku pokoju. Był to więc pocałunek (liturgiczny pocałunek – wkomponowany w…
Dowiedz się więcej
W liturgii łacińskiej wezwanie do przekazania znaku pokoju brzmi: Offerte vobis pacem, czyli dosłownie: „Przekażcie (zaoferujcie) sobie pokój”. A więc nie tylko „znak”, a po prostu „pokój”. Nie jakiś pokój, ale pokój Jezusa Chrystusa. Jest to gest wyrażający zaproszenie, aby w sytuację rozdzielenia i braku prawdziwej jedności między nami wkroczył sam Jezus Chrystus obecny w…
Dowiedz się więcej
Astronomiczne ceny podróży do Rzymu w okolicach 1. maja mówią jedno: na uroczystościach beatyfikacyjnych Jana Pawła II nie zabraknie pielgrzymów z Polski. Wiele osób nie wyobraża sobie wręcz przeżycia tego dnia poza Wiecznym Miastem. To dobrze, że Polacy pragną wyrazić w ten sposób swoją więź z osobą błogosławionego Papieża i swoją miłość do niego. To…
Dowiedz się więcej
Kościół wszystkim ważniejszym wydarzeniom z życia Chrystusa daje w liturgii szczególnie uroczysty charakter. Święto Ofiarowania Pana Jezusa należy do najdawniejszych, gdyż było obchodzone w Jerozolimie już w IV w., a więc zaraz po ustaniu prześladowań. Dwa wieki później pojawiło się również w Kościele Zachodnim. Kiedyś nosiło nazwę święta Oczyszczenia Maryi; bo też wspominamy tego dnia…
Dowiedz się więcej
Tradycyjnie wyobrażamy sobie Symeona jako starca, zbliżającego się do kresu życia. Być może sugerujemy się przy tym wzmianką – choć też nie bezpośrednią – o jego wyczekiwaniu śmierci i prośbie o „uwolnienie”, skoro zobaczył Mesjasza. Tymczasem Biblia nic takiego o nim nie mówi! Nie podaje jego wieku – jak czyni to kilka wersetów niżej w…
Dowiedz się więcej
Jesteście wśród nas… Czasem rozpoznajemy Was po habicie, krzyżu noszonym na piersi, zakonnej obrączce… Bywa, że nie różnicie się zupełnie wyglądem ani strojem. Mieszkacie w domach zakonnych, klasztorach kontemplacyjnych albo w zwykłych domach, w małych wspólnotach. I niezależnie od tego, czy pracujecie jak wszyscy inni w biurach, instytutach, szkołach, czy służycie biednym i potrzebującym, czy…
Dowiedz się więcej
